มุขภาษา"ภาษาพูด"

เด็กจะทำเสียงแสดงความรู้สึกต่างๆ ร้องไห้เมื่อไม่พอใจ หัวเราะเอิ๊กอ๊ากเมื่อพอใจ ซึ่งเมื่อพูดได้ใหม่ๆเด็กมักจะออกเสียง
"อา" เป็นเสียงที่เปล่งลมออกมาได้โดยไม่สกัดกั้น อันเป็นสื่อที่เปล่งออกมาควบคู่ไปกับความรู้ส฿กที่แน่นอน มากกว่า
เป็นการสื่อความหมาย และเสียงจะเปล่งได้หลากหลายขึ้นก็ต่อเมื่อเด็กสามารถเคลื่อนที่ไปมาด้วยการยืนตรง หรือ
เด็กจะสามารถพูดเป็นคำได้ต่อเมื่อเดืนได้แล้ว
..เด็กเรียนรู้ภาษาได้อย่างไร..
เด็กมีความสนใจที่จะเรียนรู้ภาษาในระดับที่แตกต่างกัน เช่น
เด็กบางคนจะเพียงแค่ดูดซับภาษาที่อยู่รอบตัว เลียนแบบทุกอย่างที่ได้ยินเหมือนนกแก้วนกขุนทอง
เด็กบางคนจะคิดวิธีการสื่อภาษาของตนขึ้นมาเอง จะใช้ทั้งการเลียนคำเรียกชื่อสิ่งต่างๆรอบตัว
เด็กบางคนจะพูดจาสับสนเป็นเวลานาน ไม่สามารถที่จะดูดซับในเรื่องของภาษา(เป็นสัญญาณบอกถึงความสามารถที่ล้าหลัง)
แต่พบว่าเด็กในลักษณะนี้มักจะมีความสามารถในเรื่องของการใช้สายตา แสดงให้เห็นถึงความสามารถในภาครับ(ดู อ่าน ฟัง)
และภาคแสดง(พูด ทำท่าทาง)ที่แตกต่างกัน
..วิธีการเรียนรู้ของเด็ก..
ขั้นแรกเริ่มจากเรียกชื่อวัตถุต่างๆที่เด็กพบ และมีอยู่รอบตัว เช่น โต๊ะ เก้าอี้ สิ่งนี้สะท้อนให้เห็นถึงทัศนคติที่เด็กมีต่อโลก
จากการที่เขาเริ่มก้าวเข้าสู่โลกภายนอก และเรียนรู้ว่ามีสิ่งใดที่เกี่ยวข้องกับตนเองบ้าง
ขั้นต่อมาจึงเรียงคำเพื่อให้เป็นประโยค เป็นการแสดงให้เห็นว่ากระบวนการในการคิดที่เริ่มเกิดขึ้น เกิดการพัฒนาความคิดรวบยอด
ให้สอดคล้องกับสิ่งที่พูด คือระบุว่า ใคร ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร ที่แสดงถึงความหมายทั้งหมดของสิ่งที่ต้องการกล่าวถึง
การพูดของเด็กเป็นสิ่งที่สังเกตเห็นได้อย่างฉับพลันและน่าประหลาดใจ